Obyczajowy 2023

Chłopak wraz z kolegami zamierza wydać płytę hip-hopową. Jego plany przerywa aresztowanie przez policję.

Tytus (Michał Sikorski) jest młodym mężczyzną o bardzo łagodnym usposobieniu, odbywającym właśnie kurs w grupie paramilitarnej. Chłopak wspierany jest przez Natalię (Kinga Jasik), która razem z nim odbywa survivalowe szkolenie w lesie. Dziewczyna jednak w odróżnieniu od Tytusa, znakomicie wpisuje się w militarny świat.

Postpunkowy dramat psychologiczny o młodej kobiecie łaknącej życia pośród szarości PRL. Opowieść o więzi matki i córki, głodzie wolności, seksie i medytacji. Historia rozpoczyna się w Trójmieście w 1987 roku, a kończy w 1989, po pierwszych wolnych wyborach w Polsce. Jej tłem jest buntownicza trójmiejska scena muzyczna końca lat osiemdziesiątych, kulturalny i społeczny fenomen tego okresu i zapowiedź rewolucyjnych zmian w Polsce.

Alina - tytułowa ślicznotka - rezygnuje z pracy w teatrze w Koszalinie i wyjeżdża z przyjacielem do Michałowa na Podlasiu. Oboje podejmują pracę w gminnym ośrodku kultury, którą zaproponowała im Mariola - matka Pawła, która właśnie została na stanowisko burmistrza miasteczka. Charyzmatyczna burmistrzowa rządzi twardą ręką i ustala własne reguły nie tylko w gminie, ale też w rodzinie. Nie boi się ryzykownych inwestycji, wścibskich dziennikarzy czy nie do końca kompetentnych urzędników. Dąży do tego, by syna próbuje ożenić z Aliną. Plan pali na panewce, gdy pojawia się Włodek - frontman zespołu Badylaże. Alina zakochuje się w nim bez pamięci, zapomina o Pawle i przyjmuje szybkie zaręczyny. Znajomość ta kończy się tragicznie… Film przedstawia wydarzenia sprzed pierwszej części filmu „Ślicznotka”.

W roku 1945 Zofia przybywa do Wrocławia. Po długiej poniewierce trafia do poniemieckiej willi – Domu pod Dwoma Orłami. Jan Liski, oficer Urzędu Bezpieczeństwa, który dostał dom z przydziału, oferuje jej pokój. Zofia nieustannie wraca wspomnieniami do rodzinnych Kresów, majątku Nowosioło oraz początku jej miłości z polskim osadnikiem — Antonim Szablewskim. Liski naraża swoją karierę, ryzykuje życiem dla Zofii, mając nadzieję, że kobieta w końcu uwierzy w to, jak bardzo ją kocha. Pewnego dnia odnajduje jej syna, Zbyszka. Młody Szablewski jest żonaty, ma synka, mieszka w Jeleniej Górze. We dwoje jadą go odwiedzić, spotkanie z ukochanym synem kończy się jednak tragicznie, co powoduje dodatkowo katastrofalne wydarzenia.

Trzydziestoletni Bartek wyrusza w długą i samotną podróż na najbardziej odosobnioną brytyjską wyspę Foula. Ciężka praca i lodowaty wiatr codziennie wystawiają go na próbę, ale dają także szansę na spojrzenie w głąb siebie i wzięcie odpowiedzialności za własne życie. Musi również skonfrontować się z wydarzeniami, które były przyczyną jego nagłego wyjazdu.

Camil, który ma ma 39 lat, wyrusza w senną podróż, w której banalność łączy się z surrealizmem. Zmagając się z utratą kontroli – nad pracą, statusem społecznym, związkiem – wyrusza na poszukiwanie, które prowadzi go do zakwestionowania podstaw swojej męskiej tożsamości. Podąża za swoją dziewczyną w coraz bardziej dziwaczny i niepokojący świat społeczności i rytuałów, zanim zostaje skonfrontowany z tragikomicznym odwróceniem ról, które prowadzi nas do zakwestionowania wszystkiego.