Filmy samotność, strach

Osada przenosi nas ponad sto lat w przeszłość. W małej wiosce zżyta ze sobą społeczność wiedzie spokoje życie, koncentrując się na zwykłych ludzkich sprawach – na pracy, nieszczęśliwej miłości i wyznaniach typu: „Kocham cię bardziej niż słońce i księżyc razem wzięte”. Społeczność jest zżyta, bo nie ma innego wyjścia – nikt z tytułowej osady nie może wystawić nosa poza wioskę, bo w okolicznych lasach żyją tajemnicze, krwiożercze stworzenia. Bestie niekiedy jednak wyłażą z lasu, rozrabiają w wiosce i atakują ludzi.

Tokijskie nastolatki umierają po obejrzeniu tajemniczej kasety wideo. Jedną z ofiar jest Tomoko - siostrzenica popularnej dziennikarki Reiko Asakawy. Kobieta postanawia zająć się tą zagadkową sprawą. Odnajduje kasetę i postanawia obejrzeć nagrany na niej film. Chwilę po obejrzeniu nagrania dzwoni telefon - nieznana osoba informuje ją że za siedem dni umrze.

Młoda rozwiedziona kobieta rozpoczyna nowe życie. Wraz z córką przeprowadza się do nowego mieszkania. Pragnie zapomnieć o nieudanym małżeństwie i poświęcić się wychowaniu dziecka. Jednak niespodziewanie dom zdaje się ożywać: wydaje tajemnicze odgłosy, pojawiają się dziwne zacieki czarnej wody i zdarzają dziwne wypadki.

Serial jest dramatem prawniczym, obalającym mit o tym, że ciche i spokojne dzielnice miast są całkowicie bezpieczne. W rzeczywistości bywają one niemymi świadkami najczarniejszych nawet zbrodni. Annabeth jest młodą energiczną kobietą, prokuratorem z imponującym wynikiem wygranych spraw sądowych. Z urlopu macierzyńskiego wróciła właśnie do pracy i podejmuje się rozwiązania najtrudniejszych przypadków zbrodni, popełnionych w dzielnicy, w której mieszka. Zapału dodatkowo dodaje jej świadomość, że jednocześnie chroni własną rodzinę i sąsiadów.

Na bezbronnych mieszkańców niewielkiego, nadmorskiego miasteczka, zaczynają napadać hordy oszalałych ptaków.

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.

Frank Zito nie może poradzić sobie z samotnością, przeżywając ciągle śmierć swojej matki, mimo, iż ta znęcała się nad nim w dzieciństwie. Mężczyzna zabija kobiety, by następnie je oskalpować i w ten sposób (nakładając na nie skalpy) upodabniać grono manekinów do swojej świętej pamięci rodzicielki.

Solaris – planeta, która materializuje obraz tych, z kim nie jesteśmy w stanie się rozstać w swoich myślach, uczuciach, życzeniach, bez względu na to, jakiego rodzaju są to uczucia: czy to miłość, żal, czy poczucie winy. Solaris nie więzi, ale i nie wypuszcza swoich gości, wciela jedynie w życie to, z czym nigdy nie będzie się w stanie rozstać. W dużej mierze film stanowi połączenie fantastyki z rozmyślaniami o kosmosie, Ziemi, człowieku, sumieniu, życiu, śmierci i odpowiedzialności przed przyszłością.

Jean-Dominique Bauby posługując się jedynie powieką do komunikowania się ze światem i bliskimi pisze bestsellerową książkę o walce o sens życia, po tym jak w wieku 43 lat doznał paraliżu całego ciała. Bauby próbuje odtworzyć wspomnienia i opisać wszystkie aspekty swojego wewnętrznego świata – motyla uwięzionego w skafandrze bezwładnego ciała.

Historia pokazuje konflikt pokoleń na przykładzie surowego, prostolinijnego farmera - ojca, a jednym z jego synów - urodzonym buntownikiem, który rozpaczliwie chce poznać swoją matkę, właścicielkę domu publicznego w pobliskim Monterey.