Filmy dom kultury

Poezja to poruszający dramat o poszukiwaniu piękna za wszelką cenę. Życie Miry nie przedstawia się różowo. Starsza kobieta mieszka z marudnym, szesnastoletnim wnukiem w małym mieście nad rzeką Han. Pewnego dnia trafi a na zajęcia z poezji w lokalnym domu kultury. Dostaje tam zadanie by napisać pierwszy w życiu wiersz. Kobieta pamięta jak w dzieciństwie jeden z nauczycieli mówił jej, że ma zadatki na poetkę, dlatego teraz ma nadzieję, że nowa pasja nada sens jej życiu. Tymczasem brutalny gwałt i samobójstwo nastolatki z sąsiedztwa oraz próby ukrycia tragedii przed światem postawią Mirę przed trudnym życiowym wyborem.

Anas (Anas Basbousi), były raper, jest zatrudniony w ośrodku kulturalnym w popularnej dzielnicy Casablanki. Zachęceni przez nowego nauczyciela młodzi ludzie spróbują uwolnić się od ciężaru pewnych tradycji, aby żyć swoją pasją i wyrażać siebie poprzez kulturę hip hopu...

Akcja filmu rozgrywa się we wsi Mostowice, gdzie gromada chłopska postanawia wybudować młyn wspólnego użytku. Przeciwko nim występuje właściciel istniejącego już młynu. Obawia się utraty swoich wpływów w rejonie. Na czele gromady staje Paweł, który ma kierować pracami budowlanymi.

Młodzi entuzjaści na czele z Leną Kryłową, świadomie naruszając zakaz dyrektor Domu Kultury Ogurtsowa postanowili zorganizować prawdziwy, wesoły bal noworoczny. Ma być na nim śpiew, taniec, cyrk, wykonanie orkiestry jazzowej, a nawet magiczne sztuczki...

Mistrz stepu, ikona lat 50-tych Aleksiej Iwanowicz Biegłow, który przeżył już okres swojej sławy, pracuje w zespole estradowym jako repetytor, w którym błyszczą już inne „gwiazdy”. Nieoczekiwanie wszystko się zmienia: do starego artysty powraca bowiem młodość. Staje się tak za sprawą spotkania z nieco dziwnym młodym człowiekiem, który poprosi Biegowa, aby ten nauczył go stepować… Głównym tematem filmu są relacje między pokoleniami i samotność starzejącego się artysty. Osiągnął w życiu wszystko czego pragnął: sławę, uznanie i miłość, ale tylko raz w życiu czuł się naprawdę szczęśliwy i tylko jedną chwilę pragnie przeżywać w nieskończoność.. Zimowy wieczór w Gagrach… Sezon się skończył, widzów zaledwie garstka. Biegłow z córką tańczą na tle czarującego pejzażu. Głównym bohaterem nie kieruje pragnienie, żeby podobać się widzom, gdyż tym razem jego taniec wyrywa się z głębi duszy. To taniec dla… siebie. Tak oto artysta poczuł smak twórczości, która niespodziewanie objawiła nieznany dotąd smak wolności. Nagle dociera do niego, że tylko dla takich chwil warto żyć. Wszystko mija i wszystko się zmienia. Zostaje tylko to, co wieczne i uniwersalne zarazem. Reżyserowi myśl ta przyświeca do końca. Kiedy bohater grany przez Pankratowa - Cziornogo idzie do pustej sali po śmierci Biegłowa, raptem zaczyna tańczyć z nadludzkim zaangażowaniem…

Dokument o pantomimistach amatorach z Powiatowego Domu Kultury w Puławach.