Filmy ciąża, biseksualizm

Historia o sile miłości, wytrwałości i ludzkiego ducha, która przenosi się przez lata, tworząc przy tym jedną z najbardziej pamiętnych opowieści w historii kina. Ten remak jest zarówno hołdem dla oryginału z 1985 roku, jak i świeżym spojrzeniem na tę epicką historię. Reżyseria po mistrzowsku tchnęła nowe życie w tę ponadczasową historię, z pomocą niesamowitej obsady, która wciela się w postaci z pasją i intensywnością, jakiej jeszcze nie widzieliśmy.

Przedstawiona w zabawnym stylu opowieść o młodych mieszkankach Los Angeles. Odnoszą sukcesy zawodowe, ale ich przyjaźń jest trwała. Mieszkają w modnej dzielnicy West Hollywood. Poznajemy ich życie, rodziny oraz ich odmienną orientacje seksualną na literę "L"...

Ned (Paul Rudd) to nieogarnięty, młody mężczyzna, który wychodzi z więzienia po tym, jak naiwnie sprzedał narkotyki policjantowi. Nie chcąc mieszkać z matką, włóczy się między swoim trzema siostrami, utrudniając im życie towarzyskie i mieszając się do ich prywatnych spraw.

Młody chłopak, Dorian Gray (Ben Barnes) przybywa do Londynu. Na miejscu poznaje malarza Basila Hallwarda (Ben Chaplin), który zafascynowany hipnotyczną urodą i niewinnością młodzieńca postanawia namalować jego portret. Na jednym ze spotkań towarzyskich, Dorian poznaje Lorda Henry’ego Wottona (Colin Firth), który urzeka go swoimi oryginalnymi poglądami. I choć teorie Henry'ego na początku budzą w chłopcu sprzeciw, to mimowolnie im ulega. Gdy Dorian po raz pierwszy widzi swój portret, wypowiada pochopne życzenie: oddałby wszystko, żeby zachować młodość i urodę jak te uchwycone na płótnie – nawet za cenę duszy. Od tego momentu życie Doriana zmienia się radykalnie. Z niewinnego chłopca zmienia się w upadłego anioła, choć jeszcze nie wie jaką cenę przyjdzie mu zapłacić.

Opowieść o dwóch samotnych matkach, które rodzą swoje dzieci tego samego dnia.

Zamek z piasku, który runął to ekranizacja trzeciej ostatniej części trylogii Millennium Stiega Larssona. Film rozpoczyna się tam gdzie skończyła się druga część, czyli w szpitalu, do którego trafia Lisbeth po nieudanej próbie pogrzebania żywcem. Jej kłopoty się nie kończą. Mikael Blomkvist próbuje odkryć jej mroczne sekrety i oczyścić jej imię pisząc ważny artykuł.

Film składa się z trzech segmentów, które pozornie łączą jedynie ściany pewnego domu. Pierwszy segment - 1961 rok. Kiedy Abby umiera, jej wieloletnia partnerka, Edith, musi w ciszy przeboleć uważanie jej za osobę obcą przez szpital i rodzinę Abby. Drugi segment - 1972 rok. Linda, zagorzała feministka, wraz ze swymi przyjaciółkami wybiera się do jedynego baru dla lesbijek. Tam poznaje Amy, która jest dla jej przyjaciółek zbyt męska i przez to nietolerowana. Linda mimo wszystko zakochuje się w niej. Trzeci segment - 2000 rok. Fran i Kal chcą mieć dziecko. Zaczyna się poszukiwanie odpowiedniego dawcy nasienia...

Drugi film w dorobku Stephena Frearsa jest próbą ukazania historii angielskiego dramaturga Joe Ortona, który stał się legendą w latach 60. Reżyser skupia się na relacjach, które łączyły Ortona z Kennethem Halliwellem. Halliwell dla głównego bohatera był nie tylko mentorem i nauczycielem, ale także kochankiem, który w pewnym momencie staje się zazdrosny o dobrze zapowiadającą się karierę swojego ucznia.

Grady Trip, 50-letni brytyjski profesor angielskiego ma wiele problemów, z którymi musi sobie poradzić w ciągu jednego weekendu: nieukończona powieść (nie napisał nic od czasu swojego wielkiego bestselleru sprzed 7 lat!), skradziony samochód, zamordowany psiak przełożonego, student o skłonnościach samobójczych, żona, która się wyprowadziła, kochanka w ciąży.

Spartakus był trackim niewolnikiem i gladiatorem, który przewodził powstaniu niewolników w Rzymie. Film od początku do końca opisuje to wydarzenie. Inne wątki pokazują związek Spartakusa z Varinią, która również była niewolnicą, walkę o wolność i równość dla niewolników, oraz rozterki związane z odpowiedzialnością za życie tysięcy ludzi.