Filmy zwłoki, kobieca nagość

Maureen (Kristen Stewart), młoda Amerykanka w Paryżu jest odpowiedzialna za szafę celebrytki. Tego zadania nie lubi, ale nie może znaleźć lepszego sposobu na pokrycie kosztów pobytu. Maureen jest medium i bezskutecznie próbuje skontaktować się ze swoim zmarłym bratem. Zaczyna otrzymywać na telefon dziwne anonimowe wiadomości.

Grupa jeńców zostaje uprowadzona przez lud kanibali. Czterech mężczyzn rusza by im pomóc.

Studentki ze stowarzyszenia Theta Pi stanowią paczkę zgranych i lojalnych przyjaciółek. Kiedy więc jedna z nich zostaje zdradzona przez chłopaka, razem opracowują misterny plan wyrafinowanej i bolesnej zemsty. Wszystko idzie jak po maśle, dziewczyny się świetnie bawią, aż do chwili, kiedy w wyniku potwornego nieporozumienia w ruch idzie metalowa łyżka do opon… Żart zamienia się w tragedię, sprawy wymykają się spod kontroli. Uczestniczki wydarzeń postanawiają nigdy więcej nie wracać do tego dnia. Jednak rok później przeszłość powraca. Tajemniczy psychopatyczny morderca rozpoczyna krwawe łowy – przyjaciółki giną jedna po drugiej…

Manderlay to nazwa posiadłości, na którą natykają się Grace i jej ojciec po odejściu z Dogville. To miejsce, gdzie niewolnictwo nie zostało jeszcze zniesione, i gdzie Grace kontynuować będzie swoją podróż, by stać się kobietą i człowiekiem.

Baraka to rodzaj niewerbalnej filmowej refleksji, próba pokazania naszej planety odkrywająca naturalne piękno różnych miejsc świata, ukazująca stan ludzkiej duchowości. Baraka pokazuje cud narodzin, życia i śmierci, a także skłonność ludzi do samodestrukcji.

Witajcie w Coconut Pete's Pleasure Island, wakacyjnym kurorcie, gdzie alkohol leje się strumieniami i trwa nieustająca balanga. Ta beztroska jednak wkrótce się kończy i weseli wczasowicze muszą stoczyć śmiertelna batalię z uzbrojonym w maczetę maniakalnym zabójcą, by przeżyć kolejny dzień w raju...

Szalona morderczyni, po zmianie płci, postanawia nauczyć obozowiczów, jak należy się zachowywać.

Film powstał na bazie sławnej gry video Postal. Akcja toczy się w miasteczku Paradise. Główny bohater o ksywce Koleś mieszka razem ze swoją olbrzymią żoną w przyczepie. Kiedy myśli, że upadł na samo dno, rzeczy przybierają jeszcze gorszy obrót. Po upokarzającej rozmowie o pracę i kompletnie nie udanej wycieczce do biura opieki społecznej, Koleś ląduje u swojego wuja Dave'a. Wuj Dave jest przewodniczącym miejscowego kultu a mimo to sam też ma problemy finansowe. Razem wymyślają plan genialnej, ich zdaniem, kradzieży. Niestety dla nich, w mieście są także Talibowie, którzy też mają złowrogie zamiary, a przy tym są dużo lepiej zorganizowani i wyposażeni. Sprawy kompletnie wymykają się spod kontroli, gdy Osama bin Laden wzywa na pomoc swojego przyjaciela George W. Busha. Koleś szybko uświadamia sobie jak wyzwalający może być stan, gdy nie ma się nic do stracenia... Uczy się by nie ufać mesjaszowi, zwłaszcza gdy ten sam napisał swoją biblię. Dowiaduje się, że miłość można znaleźć w najmniej oczekiwanym miejscu, nawet gdy obiekt westchnień celuje ci bronią prosto w głowę. Ale co najważniejsze, odkrywa, że nic nie załatwia problemów szybciej i lepiej niż dobrze ustawiona eksplozja nuklearna.

Pracownik kostnicy Chuck Lumley (Henry Winkler) zostaje przeniesiony z porannej zmiany na nocną. Dostaje także do pomocy bardzo gadatliwego Billa Blazejowskiego (Michael Keaton). Po pewnym czasie mimo różnic charakterów ci dwaj zaprzyjaźniają się. Tymczasem sąsiadka Chucka, Belinda Keaton (Shelley Long) będąca prostytutką wpada w tarapaty. Jej alfons zostaje zabity, a bez jego opieki praca Belindy staje się zbyt niebezpieczna. Przekonany przez Billa, Chuck postanawia pomóc kobiecie i jej koleżankom po fachu organizując w kostnicy, bez wiedzy przełożonych, agencję towarzyską...

Akcja filmu rozgrywa się we Francji w 1794 roku. Rewolucja francuska weszła w najbardziej krwawą fazę, a markiz znowu siedzi w więzieniu. Purytański Robespierre proklamował właśnie kult Doskonałego Człowieczeństwa, w którym nie ma miejsca dla libertynów, ateistów, ludzi niemoralnych, niegodnych życia w społeczeństwie, czyli takich, jakim m.in. był autor szokującej "Justyny". Sade ma 50 lat i zdążył się już "zaprzyjaźnić" z takimi miejscami jak Bastylia, czy więzienie Św. Łazarza, więc przeniesienie go do szpitala Picpus wydaje się zbawieniem: inne towarzystwo, a przede wszystkim piękne kobiety, które można wiele nauczyć...