Filmy uzależnienie od nikotyny

Jeffrey Wigand był głównym świadkiem w procesie wytoczonym przez stan Missisipi i 49 innych stanów siedmiu największym amerykańskim koncernom tytoniowym. Proces ten odbił się szerokim echem na całym świecie i kosztował amerykański przemysł tytoniowy 246 miliardów dolarów. Wigand pracował w dziale badań firmy Brown & Williamson i znał najpilniej strzeżone tajemnice amerykańskiego przemysłu tytoniowego. Jego zwierzchnicy nie przypuszczali, że nadejdzie dzień, w którym podzieli się on tymi tajemnicami z opinią publiczną.

Paul Dano gra Lucasa, emocjonalnie niestabilnego młodego człowieka, który został bezdomnym i żyje w kartonowym szałasie pod wiaduktem. Przytłoczony potwornym losem Lucas podejmuje równie potworną, lecz zrozumiałą decyzję: usiłuje targnąć się na swoje życie. Próba kończy się niepowodzeniem i Lucas budzi się w szpitalu, gdzie dzieli salę z Jacques’em (Brian Cox). Jacques jest w fatalnym stanie, ale nie oszczędza się. Pali, pije, przeklina. Całe jego życie kręci się wokół baru, który prowadzi i w którym mieszka. Ten podrzędny, zapuszczony lokal jest oazą, do której wstęp mają tylko nieliczni stali bywalcy. Żadnych kobiet, żadnych przypadkowych klientów. Filozofia Jacques'a jest prosta: nie istnieje problem, którego nie rozwiąże stek bluzgów. Choć skuteczna, filozofia ta ma swoje mankamenty: Jacques nie ma żadnych przyjaciół oprócz psa, a ponadto cierpi na duże nadciśnienie, przez które wciąż ląduje w szpitalu. Tam wszyscy go już znają: tym razem przykuł go do łóżka piąty zawał serca. Lucas i Jacques, pozornie niedobrana para, znajdują wspólny język. Po wyjściu ze szpitala Jacques odszukuje młodzieńca, który powrócił do swego lichego szałasu i zabiera go swojej knajpy, a zarazem domu, by nauczyć go prowadzenia baru. Nie robi tego z czystej życzliwości. Stawia sprawę jasno. Musi mieć pewność, że jego bar przetrwa. Jacques podupada na zdrowiu i potrzebuje kogoś, kto przejmie po nim schedę. Wybiera Lucasa.

Historia prawdziwa. 10 lipca 1973 roku Olga Hepnarova (Michalina Olszańska) wjechała w Pradze na przystanek tramwajowy zabijając osiem osób, dwanaście zostało rannych. Skazana na karę śmierci. Była ostatnią kobietą z byłej Czechosłowacji, na której wykonano taki wyrok.

Rok 1949, Ed Crane (Billy Bob Thornton) jest niezbyt rozgarniętym, mało gadatliwym fryzjerem w małym miasteczku Santa Rosa gdzieś w północnej Kalifornii. Jego żona Doris (Frances McDormand), pracuje w sklepie wielobranżowym, na co dzień preferując towarzystwo swojego szefa, Dużego Dave'a (James Gandolfini). Ed nie jest zadowolony ze swojego dotychczasowego życia. Któregoś dnia do zakładu fryzjerskiego trafia Creighton Tolliver. Kiedy Ed go strzyże, Tolliver opowiada o swoim marzeniu. Chciałby założyć sieć pralni chemicznych, ale brakuje mu na to pieniędzy. Na początek trzeba jakieś dziesięć tysięcy dolarów... Ed decyduje się zdobyć te pieniądze. Postanawia napisać anonim skierowany do Dużego Dave'a: "Jeśli nie przyniesiesz dziesięć tysięcy dolarów, Ed Crane dowie się, że romansujesz z jego żoną". Dave jest zrozpaczony. Za tę kwotę chciałby otworzyć nowy sklep, ale decyduje się jednak zapłacić...

Wielu badaczy twierdzi, że pierwsza miłość ma tylko 12% szans na to, by stać się związkiem na całe życie. Seeiw i Cake są nierozłączni od czasów niemowlęcych. Wspólnie spędzają ze sobą każdą chwilę i wspierają się w trudnych momentach. Cake to dusza towarzystwa, zawsze wesoły i otwarty na nowe znajomości, podczas gdy Seeiw jest bardzo nieśmiały i walczy ze swoją niską samooceną. Im starsi się stają, tym więcej osób wkracza pomiędzy ich idealną przyjacielską relację. Wkrótce Seeiw orientuje się, jakimi uczuciami darzy swojego najlepszego przyjaciela. Cierpiąc w ciszy, każdego dnia pielęgnuje w sobie nadzieję na to, iż pewnego dnia jego 12% okaże się sukcesem...

Po aresztowaniu utalentowany oszust Moist von Lipwig, chcąc odzyskać wolność zgadza się na przyjęcie zaoferowanego mu przez patrycjusza Ankh-Morpork stanowiska poczmistrza.

Maxime (Anémone) jest najlepszym detektywem francuskiej agencji. Zawsze jest bardzo zajęta prowadzeniem wielu dochodzeń jednocześnie. Rozwiodła się 15 lat temu, kiedy dostała pracę. Podczas dochodzenia odnajduje syna, którego nie widziała, odkąd był dzieckiem. Zaczyna mieć wspomnienia o swoim przeszłym życiu, o którym, jak wierzyła, zapomniała. Kolejne dochodzenie prowadzi ją do odkrycia brudnej działalności byłego męża.

W Hangzhou jest mokra zima, Muzi (Jin Jing) wraca do domu na Nowy Rok Księżycowy. Stare mieszkanie jej rodziców wciąż tam jest. Łóżko, porzucone krzesło, zniszczone okno – pozostałości związku, który ewoluował. Ojciec założył nową rodzinę, matka jest w związku z obcokrajowcem; Muzi wraca do swoich wspomnień i próbuje znaleźć punkty orientacyjne w tym mieście, tak znajome, a jednak tak zmienione. Młoda kobieta jest rozdarta między przeszłością a teraźniejszością, między ucieczką a wiecznym powrotem.