Filmy relacja starsza kobieta-młodszy mężczyzna, zakonnica

Trzy spragnione wrażeń i męskiego towarzystwa przyjaciółki wychodzą w miasto, aby zabawić się w najkrótszą noc w roku. Kaja (Anna Mucha) jest pewną siebie i ambitną dziennikarką, która swoich kochanków już dawno przestała liczyć. Teraz na jej celowniku pojawia się niejaki Johnny (Dawid Czupryński) – mistrz uwodzenia kobiet. Kaja widzi w nim nie tylko nową zdobycz, ale i szansę na przebojowy artykuł, na potrzeby którego postanawia pójść z Johnnym do łóżka. Olga (Zofia Zborowska-Wrona) to silna prokurator i zadeklarowana feministka. Jej poglądy i życie rodzinne zostaną wystawione na próbę, kiedy znajdzie się pod niemal narkotycznym wpływem mężczyzny z egzotycznego wschodu. Nora (Małgorzata Rozenek-Majdan) odnosi sukcesy zawodowo, zajmując się fotografią, ale jej życie uczuciowe pozostaje w rozsypce. Wszystko zmieni się, gdy przed obiektywem aparatu stanie młodszy od niej model. Wkrótce za sprawą pandemii życie trzech przyjaciółek oraz Bartka (Sebastian Dela) – kuzyna Kai, prawiczka, który postanawia podbić świat nocnych klubów jako striptizer – zostanie dosłownie wywrócone do góry nogami. A każde z nich odkryje, że miłość w czasach lockdownu ma znacznie więcej niż 50 twarzy.

Zagadkowy tytuł oznaczający w dialekcie romańskim "pamiętam" znakomicie oddaje poetykę i nastrój tego obrazu. Jest to opowieść o jednym z miasteczek włoskiej prowincji w latach 1930 - 35, kiedy to największy wpływ na sytuację ówczesnych Włoch wywierał kościół i ideologia faszystowska. Przede wszystkim jest to jednak historia mieszkańców włoskiej prowincji - ludzi, których życie upływa obok głównych nurtów życia politycznego i społecznego. Jest to historia leniwego, zamkniętego w sobie, nieprzeniknionego życia włoskiej prowincji, historia obijactwa, mizernych uczuć, śmiesznych po trosze aspiracji i pragnień - mówił o swym filmie Fellini. Reżyser jest daleki od idealizowania wspomnień z dzieciństwa. Jego film jest w równej mierze krytyczny co szyderczy. A mimo to z każdego kadru przebija wzruszenie i czułość wobec spraw i ludzi tamtego świata. Wobec wspomnień, których okruchy uwiecznione zostały z niezwykłą siłą artystycznej wizji.